حجتالاسلام و المسلمین استاد سید هادی خسروشاهی
علی‌اصغر مروارید به سال 1306ش در مشهد، در یك خانواده روحانی به دنیا آمد. پدرش شیخ علی ـ فرزند شیخ علی اكبرپور ـ به‌رغم زندگی فقیرانه و سختی معیشت، در تربیت فرزندان كوشا بود و می‌خواست آنان نیز راه پدران را ادامه دهند. علی‌اصغر مروارید نخست به مكتب‌خانه رفت و پس از آموزش‌های ابتدائی، به جرگه طلاب حوزه علمیه مشهد پیوست و دروس مقدماتی و ادبیات عرب را در نزد اساتیدی چون: ادیب نیشابوری، میرزا جوادآقا تهرانی، شیخ مهدی اصفهانی و بقیه اساتید وقت، آموخت و سپس در 25 سالگی راهی تهران شد و در محضر اساتید بزرگی چون: آیت الله بروجردی، شیخ محمدتقی آملی كسب فیض نمود و بعد راهی قم گردید و در این شهر سكنی گزید و در دروس بزرگانی چون: آیتالله محقق داماد، آیتالله سلطانی طباطبائی، امام خمینی و علامه سید محمدحسین طباطبائی حضور یافت.
این دوران، همزمان با فعالیت‌های «فدائیان اسلام» در حوزه علمیه قم بود و مروارید، با توجه به روحیه‌ای كه داشت، هوادار این حركت شد و همگام با آنها به فعالیت پرداخت و خود می‌گوید: «من وضع روحی‌ام طوری بود كه از همان دوران نوجوانی سر پر شوری داشتم... یادم است وقتی خبر اعدام نواب صفوی را شنیدم، احساس كردم دنیا برایم تمام شده و دیگر هیچ كس را ندارم تا بتوانم او را الگو قرار بدهم. در واقع بذر روحیه انقلابی و مبارزاتی را مرحوم نواب در دل من پاشید؛ اما بعدها كه با امام خمینی آشنا شدم، از همان سالهای ظهور و بروز رگه‌های انقلابی در نهضت ایشان، به اشكال مختلف در جریان مبارزه قرار گرفتم. قبل از سخنرانی امام در فیضیه، من منبر رفتم و خیلی‌ها گفتند كه سخنرانی مروارید امام را گرفتار كرد...!»
